Akıp Giden
Akıyordu usulca yolundaydı her şey
Akan zamandı yaşamdı beraberinde
Gün ağırırken balıkların ahenkli dansı
Bilmem hangi ırmakta daha çoşkundu????
Salkım söğüt dallarıyla selamdaydı güneşe
Aksederken gölgeler
Bahtıma düşen
Seyretmeye doyumsuz manzaralar
Yaşanmışlıklara göz kırpıyordu
Ruhuma verdiği huzur
Irmak işte kıyısında seyrine doyamadığım haz
Kim bilir kaç kişiye
Nice zamandır verdiği vereceği
Ama belli etmediği hediye idi….
Ayşe Atlı (Belhi)
Ayşe Atlı
Labels:
Şiir